อยากลืมลืมรักลืมมิลง
เปรียบปานเพลิงรักรุมสุมเศร้า
แต่เพียงกาลเวลาอันหมุนเวียน
รสรักจากกรสอดสวมกร
เมื่อยามอาทิตย์ลอยคล้อยต่ำ
ยังหวังเชยชิดกันฉันเพื่อน
สุดประพันธ์บรรเลงให้ครบครัน
รักนั้นจะเนาแน่นแฟ้นใน |
กลับพะวงหลงเพ้อเงา
เปลี่ยวเปล่าร้าวรอน
ฤาอาจผลัดเปลี่ยนเบียนรักคลอน
ยังถาวรติดเตือน
ย่ำยามท้องฟ้าเลือน
ติดเตือนตรึงใจ
วันอาจจะผ่านเวียนผันไป
ดวงใจนิรันดร์ |
