เมื่อโสมส่อง
 

ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
เนื้อร้อง: ท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา

อ้าโสมทอแสงอำไพ
เพลินหลงพร่ำเพ้อภิรมย์
ภาคพื้นเวหาพราวพราย
เพียงเพชรพลอยส่องฟ้า
เมฆน้อยลอมโลมลูบหาว
ลูบโลมนภาสดใส
โอ้ลมเอ๋ยเชยพัดเตือนมา
เพียงเสียงเธอรำพันเตือน

อ้าโสมชวนฉันคำนึง
เราสองพลอดเพ้อรำพัน
ตราบฟ้าดินม้วยแลเรา
วิญญาณไม่ห่างแห
ครั้นแล้วเวรกรรมชาติไหน
เมื่อรักยังไม่หม่นหมาง
แต่ยังหวังในผลบุญนำ
คืนพบความรักเดิมใน

ฉันสุขใจหมายชม
โสมสาดส่องแสงมา
เพราะก่องประกายดารา
แวววับจับใจ
เหมือนมืออันผ่องขาวละไม
นั้นพาให้หทัยฉันสะเทือน
มิให้อุราลืมเลือน
คำมั่นสัญญา

ครั้งหนึ่งกลางแสงจันทร์
รักมั่นไม่ผันแปร
สองดับสลายดวงแด
ลอยรักร่วมทาง
ระดมกันผลักไสเราห่าง
รักยังสลักกลางดวงใจ
ให้บาปกรรมแคล้วไป
คืนหนึ่งวันเพ็ญ