ยามเย็น
 

ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
เนื้อร้อง: พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ

แดดรอนรอน
ทอแสงเรืองอร่ามช่างงามตา
แดดรอนรอน
ยามนี้จำต้องพรากจากดวงใจ
แต่ก่อนเคยคลอเคลียกัน
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยววิญญาณ์
แดดรอนรอน
ความรักเราคงอยู่คู่กันไป

แดดรอนรอน
คลอเคล้าพฤกษาชาติชื่นเชยชม
ลิ่วลมโชย
ยามสายัณห์พลันพรากจากดวงใจ
แต่ก่อนเคยคลอเคลียกัน
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยววิญญาณ์
โอ้ยามเย็น
ยามไร้ความสว่างห่างทินกร

เมื่อทินกรจะลับเหลี่ยมเมฆา
ในนภาสลับจับอัมพร
เมื่อทินกรจะลาโลกไปไกล
ไกลแสนไกลสุดห่วงยอดดวงตา
ทุกวันคืนรื่นอุรา
เหมือนดังนภาไร้ทินกร
หากทินกรจะลาโลกไปไกล
ในหัวใจคงอยู่คู่เชยชม

หมู่มวลภมรบินลอยล่องตามลม
ชมสมตามอารมณ์ล่องเลยไป
กลิ่นพรรณไม้โปรยโรยร่วงห่วงอาลัย
คอยแสงทองวันใหม่กลับคืนมา
ทุกวันคืนชื่นอุรา
เหมือนดังนภาไร้ทินกร
จวบยามนี้เป็นเวลาสุดอาวรณ์
ยามรักจำจะจรจากกันไป